Harde buiken komen regelmatig voor in de zwangerschap. Als er geen onderliggende oorzaak is zoals een vaginale infectie, blaasontsteking, stress,… dan is het goed dat die baarmoeder aan het oefenen is. Harde buiken doen in principe geen pijn, ze komen onregelmatig en duren niet lang. Als je er hinder van ondervindt, bespreek dit dan met ons.
In de voorlaatste maand van de zwangerschap beginnen soms al de indalingsweeën. De baby zakt meer en meer in het bekken. Dit geeft een menstruatieachtige pijn, soms steken in de onderbuik. Het kan zijn dat je hier geen last van hebt, anderen ervaren dit als onprettig.
Voorweeën zijn onregelmatig in tijd: soms om de 10 dan om de 15 of 20 minuten. Deze weeën duren ook nog niet zo lang. (minder dan een minuut). Sommige zwangeren kunnen er enkele nachten na mekaar onrustig van slapen, anderen merken er weer niks van. De baarmoederhals begint te rijpen, te vervormen en daardoor komt mogelijk de slijmprop los.
Ontsluitingsweeën komen regelmatiger. Meestal begint het geleidelijk aan qua sterkte en frequentie, maar nadien komen er sterkere en meer regelmatige weeën. Als de weeën om de 4 à 5 minuten ( of sneller) komen, dit al minstens een uur aan de gang is, en als ze ook nog eens zo sterk zijn dat je ze moet wegzuchten, dan zal er waarschijnlijk al wat ontsluiting zijn.De baarmoederhals verkort en de baarmoedermond zal open gaan. Om te mogen persen, moet je 10 cm ontsluiting bereiken.
Wij komen langs nadat jullie ons gebeld hebben (zie beladvies). We controleren de zwangere (vb we voelen aan de buik, doen indien nodig vaginaal onderzoek) en houden de conditie van de baby in de gaten ( we luisteren naar het hartje). Als we merken dat jullie samen verder kunnen, dan zullen we jullie enkele uren alleen laten, en we bespreken wanneer we terugkomen.Ga er van uit dat als we jullie alleen laten, we er vertrouwen in hebben dat jullie het ook alleen kunnen. Het is niet zo dat wij onnodige risico’s nemen. Als je poliklinisch wil bevallen, zullen we een goed tijdstip uitzoeken om naar het ziekenhuis te vertrekken. Dit is afhankelijk van verschillende factoren ( vb de snelheid van de bevalling, het eerste kind of niet, wens van jullie en inzicht van ons,…)
Ontsluitingsweeën zullen na verscheidene uren overgaan in persweeën .
Pas als je 10 cm ontsluiting bereikt hebt, mag je echt beginnen met persen. Als we er op dit moment nog niet zijn, bel ons dan zo vlug mogelijk op om jullie bij te staan.
Op het einde van de bevalling krijg je natuurlijk veel meer druk in je bekken. De baby neemt veel plaats in je bekken in en je onderrug krijgt het hierdoor ook te verduren. Persdrang is wat anders dan die druk die je onderin voelt.
Het is een “oerdrang”, je kan dit gevoel niet meer onderdrukken door weg te zuchten. Je moet als het ware echt mee gaan duwen. Er komt een grote druk op de anus en de baarmoederspier gaat meestal duidelijk zichtbaar naar beneden duwen.
Bij een eerste bevalling kan het persen best een tijdje duren. Het baringskanaal moet helemaal oprekken, en dit gaat meestal heel geleidelijk. Je mag ervan uitgaan dat er een grote kans is dat je de eerste 20 minuten van het persen nog geen haartjes van de baby ziet. Wij merken dan toch wel dat er vooruitgang is. Probeer dit te aanvaarden en er 100% voor te gaan!
Pas als de baby laag genoeg zit, tegen de bekkenbodemspieren aan, dan zie je het hoofdje goed verschijnen. De druk wordt dan ook zeer groot op de anus, dit kan ook een branderig gevoel geven. Het is een stuk van de bevalling waarbij je soms zou willen opgeven, maar net dat laatste stukje vraagt een extra zetje, extra wilskracht om het tot een goed einde te brengen.
Als jullie baby geboren is, dan laten we hem of haar meestal lekker op de buik van mama liggen en dan kan papa de navelstreng na een tijdje doorknippen. Nadien wordt de baby door ons nagekeken. Als je borstvoeding wil geven, is het verstandig om jullie baby binnen het uur na de geboorte al aan te leggen.
Na de geboorte van jullie baby, kan je nog enkele krampen of nageboorteweeën verwachten. Deze zorgen ervoor dat de placenta van de baarmoeder loskomt. Het is de bedoeling dat de placenta binnen het uur na de geboorte van de baby loskomt. Je moet voor de laatste keer persen om de placenta eruit te krijgen.Wij kijken deze na om te zien of de placenta en de vliezen compleet zijn. Denk alvast even na over wat je er achteraf mee gaat doen. Sommige mensen planten er een boompje op, anderen willen het liever weggooien.
Na de geboorte van de placenta, kijken we of we eventueel nog moeten hechten.
En dan is het tijd voor felicitaties en beschuit met muisjes!
Ben je voor de tweede keer of meer bevallen, dan kunnen naweeën ook nog eens voor ongemak in het kraambed zorgen. Gelukkig mag je daar wel een pijnstiller voor innemen.Vraag hiervoor het advies van je verloskundige. Ben je bevallen van je eerste kindje, dan heb je er meestal geen of weinig last van.